Süzülmekteyim boşluğun harelerinde

Sonsuzluğa sınır çiziyor hülyalarım 

Her sanrı alırken yaşamdan kendine pay 

Alışıyorum, kaçmak istediğim her duygunun karanlığına


Solgun bir çiçek gibi sanki her olgu

Çatlamış toprağın kuraklığı bedenimden

Aynaların kusursuzluğunu bozuyor yılgın bakışlarım

Devrik bitiyor bu aralar her cümlemin sonu


Her istenç diğerinin habercisiyken,

Düşlerimin ışıkları cılız bile değil artık

Aranılan bulunmamak için varsa eğer, 

Güneşin doğuşuyla parlasa ay ne fark eder? 


Biliyorum, bir şeylerin hep eksik kalacağını

Göğsümdeki yumruyu daima hissedeceğim

Gün yükselirken ufkun doruklarında, 

Yaşamın ardındaki gizi aramayı sürdüreceğim...