Hepimizin kaygıları var. İnsanlığın içinde ve ardından Tanrı'nın varlığının sebebinde... Arkadaş edinmemizin yolu o kaygı. Gündüzleri güneşi kendimize arkadaş bellememizin sebebi o kaygı. Gecenin karanlığında güneşin gitmesine, üzülmemizin sonrasında hemen ayı tutmamızın sebebi bu kaygı. Gündüzün aydığından kör olan gözlerimizi yavaş yavaş açarken güneşin güvenilmezliğini öğrenmemiz ve ayı yeterli bulmamamız buna neden. Kendimize bunlardan öte bir dost yaratmamızın anlamı bu. Güneş ve aydan öte, hatta onları devindireni kendimize arkadaş edinmemize sebep olan bu kaygı. Bu kaygı, Narkissos'un aynasındakiyle dost olmasıdır.
