Denizin kızı bir mercan fırlattı kayığa

En derinden çıkardığı,

Kırmızı...

Suyun mektubudur bu, sihirle mühürlenmiş.

Ölüleri taşıyordu o an Kayıkçı, varolmayan kıyıya

Ve biliyordu en derinde yalnızca acı olduğunu

Onunki sürekli bir kaybediş yolculuğu.

Aksini ispatlamak istedi kız

Saçlarından şarkılar söyledi

Resiflere çarptı kırılgan sesi.

Kayıkçı, bu bir çığlık zannetti

Suya fırlattı yeniden mercanı kaptığı gibi.

Dalgalara kapıldılar

Girdaba dolandılar

Karanlığa boğuldular

Kayıkçı ve kız.

Mührü çözülen her aşk gibi...