bak şimdi
ben seni arıyorum
her yerlere asıyorum fotoğraflarını
altına numaramı yazıyorum
ne olur, diyorum
ne olur gören olursa arasın beni
mahalle mahalle geziyorum ben seni
sokak sokak arşınlıyorum
yanına yaklaştığım kaçıyor
güzel saçlarını, al yanaklarını gösteriyorum
gören var mı, gördünüz mü
kime sorsam yüzünde bir hüzün
iki yana sallıyor başını
sen de mi? diyorum
sen de mi görmedin?
sonra bir gün uyanıyorum
meğer içimdeymişsin, o an anlıyorum
uyumadan önce üstümü örttün çünkü
kayıp olsan nasıl örterdin üstümü?
üşüdüğümü bile hissetmişsin
dokunuşunu hissetmedim hiç ama
varlığını hissediyorum, işte öyle bir his
içimdesin ya ondan
aklıma seni çıkarıp hemen yanı başıma
kollarımın arasına koymak gelmiyor değil
ama sonra camdan dışarı bakıyorum
dünyaya bakıyorum sonra bir an
duvarlarımın dışına
devir pis, dünya pis, insanlar pis
sırtında bıçakla yığılabilirsin bir kaldırım köşesine
ve insanlar seni ayağıyla ittirir
yahut üstünden geçerler öylece
içim öyle değil benim, biliyorsun
fotoğraflarını kaldırıyorum
seni benden başkası görmesin
biraz kıskancım ya ondan
gözlerimi kapatıyorum
dışarda kar yağıyor fakat pencerem açık
üstümü de örtmüyorum, görüyorsun
gelir sen örtersin diye
gelmiyorsun o gece
ertesi sabah beşte çıkıyorum dışarı
ilanları asıyorum
tarifi imkansız bir korku sarıyor içimi
ya kaybettiysem seni yine?
