Bir kayıp verdin,
Bütünüyle ruhuna karşı
Ve eğilip doğrulurken
İliklerine kadar hissettin en büyük huzursuzluğunu.
Sınandığını hissettiğin bir savaş bu
Kazanırsan ne değişecek?
Kaybedersen,
E daha ne kaldı geriye?
İzledin
en basitinden kaybettiğin bütünü
Ve geriye çekilip sarıldın
Bastırdığın tüm duyularına.
Çünkü çoktan vazgeçtin
Hep en istediğinden
Sana kızmıyorum
Masumsun
Ve mahkumsun
Bu iyi ruha dualar ettim tüm gece
Mutluluğa kavuşsun diye
Beni anlayacaksın,
Ama yine de sarılamayacaksın
Kavuşmayacak düğmelerimiz,
Ruhlarımız karışmayacak birbirine
Hatta aynı koridorda bile karşılaşmayacağız.
Böyle güzelsin
Ve yeşerdin tüm güzel topraklara,
Karanlığıma örtünmüşken,
Korktun bendimden
Ve ben seni o gün azad ettim kendimden
Sarmaşıkların olsun,
Odanın penceresinden
Duvarlarına uzanan
Ve kavuşsun
Hem evine
Hem de hep seninle.
Durur mu ellerin ellerime karşın
Tek bir zafer için
Sarıl bana ve son bulsun bu dünyada çirkinlik,
Sığın bana
Ve evim olsun tüm gerçeğin.
