Birşey oldu ve ben onu oracıkta kaybettim
Birden geçmiş kayboluverdi
Damlalar gözyaşlarına dönüştü
Toprağa giren beden sulandı
Gözyaşları bedeni çürütmeye yeterdi
En acısıyla ve bir daha gelmeyişiyle
Yüzleştirdi, en kötü kabulleniş buydu
Kararsızlığın ötesinde ve bedenin çıtırtısı
duyuldu ve açıdan çok farklıydı
Sabırsızlık son bulana kadar güç tükendi
Damlalar göz yaşlarına dönüştü
İşte o an anlaşıldı, herşeyin ötesinde
Benimsenemeyen yalnızlığın gölgesinde
O zaman son buldu iç çekilerek bir daha
Ruh bedenden ayrılarak kavgasına son verdi..
24.12.22
