Dokundukça başka hayatlara
Binbir parça dökülür ruhumdan
Kalanlarsa zifiri karanlık bir odada
Buz keser kalbimi içeri baktıkça
Küçüklüğüm korkar benden şimdi
Bulamaz oldu sakladığım sevgiyi
En çok da kendimden esirgedim şefkati
İsyan eder fakat kalırım mutsuzluğun esiri
