Hata diyordu ya bir şair,

hata sevgili Oedipus

hata

 

Sen söyle şimdi

benim dört ayaklı acemi yanım

Sen söyle

iki ayağıyla yarama tüneyen gençliğim,

üçüncü sınıf bir ölümün

provasına hazırlanan bedenim

Söyle


Şimdi kim çözebilir Sfenks’in bilmecesini

Kim bakabilir bir iğne deliğinden oyduğum gözlerime…

 

Hata diyordu ya bir şair,

hata sevgili Oedipus

hata

 

Aklımdaki kör kâhine sordum çocukluğumu;

ayakları şiş bir çobanda dedi

Oysaki bilinmez, annemin boynunda asılıdır

terk edilmiş bütün çocukluğum