/
Tanrı kadar büyüttüm seni göğsümde
Herkesin duasında yalvardığı sanrı
benim yatağımdaydı
Seviştik milyon defa
Uyuduk uyandık yan yana
Öpüştük bütün parklarda
Pankartlara adımız yazıldı kara kalemle
Yazgıymış meğer düştük bu hale
//
Okul koridorlarını siler gibi bir hademe
sıralarında büyüttü de
Söküp attı hayatın önüne şuncacıktım
Ben bu hayata uyum sağlayamadım
Ağladım da geceleri tek başıma
Kavga ettim yaralandım
Dil olup anlatmaya yeltendi yüreğim
Lal oldu sonra dua ettim herkesler kadar
Tanrı uyandı
Açtı yeşil gözlerini kocaman
Dedi ki
Kader
///
Hep böyle kötü mü gider ayrılık tanrı’m
Yok mu ardına bakana sıcacık çorban
kış vakti ısınsın içimiz
Işısın güneş sabaha karşı
Küçülmesin ben büyürken koca kaldırım
Çocukken ordan düşen ölür sanırdım
Büyüdüm döndüm bir daha baktım
