Kedilerden nefret ediyorum
ve aynı anda onlarsız yapamıyorum
dört yapraklı bir yoncanın üzerinde duruyor serçe
üzerinde kitaplar serili yatak odasında
uçuyor
Zıplıyor kedi en derinine kuğunun
kuş olup ötüyor
miyavcıklamalar görünüyor taşların arasından
kedilerden nefret ediyorum biliyor musun?
senin de bir kedi olduğunu düşünürsek
işte o zaman seni seviyorum
Hayal gücünün sınırlarından örülüyor şiir
sodalar dökülüyor bardaklardan
kediler görünüyor uzaklardan
hamlesiyle atlıyor masaya ve suyu yatırıyor
işte o zaman anlıyorum
kedilerden nefret ediyorum
Serçe çekirdek süzülüyor
müzik gittikçe hareketli basıyor
kitap ıslanıyor, ben kuruyorum
kedinin tüyleri üzerimde
gözlerim şişmiş, cildim kızarmış
artık anlıyorum, kedilerden nefret ediyorum
sonra miyavlıyor
Elini bir prenses edasıyla uzatıyor boynuma
tırnaklarını çıkartıyor
anlıyorum o zaman kedileri çok seviyorum
öpüyorum, dikkatlice okşuyorum
yumuşak, ince derisini
dertleniyorum
Ve kaşınıyorum
o anda anlıyorum, kedilerden nefret ediyorum
sonra ağlıyorum
biliyordum çünkü kedileri severken ağlanacağını
şimdi terk edilişleri bulaştırdım kediye
o da şimdi başka kucaklarda seviliyor
ellerim de tüyleri, ben de kirlendim
biliyorum artık kedilerden nefret ediyorum
onları seviyorum.
