Kururken kaç gram eksilir bir çiçek

Bir serçenin ölümünü izlerken avucumda

Kaç gram eksildi ruhum

Eksilenlerle kurulan yerdir cennet

Kalmak hep cehennemle özdeş

Arafsa dönüp dolaşmaktır

Ki artık cennetin kusursuz olduğuna inanmıyorum

İnsanın olmadığı her yer

Cennetten evladır

Yine de çok bu ruha bir suyu sudan öte düşünmek 

Bir ateşe evvelden üflemek ve sönmek

Ki bunlar yalan yanlış hatıralardır

Tarihi ve tinsel öğretileri yüzeysel kaydediyorum 

Küçük ve değersiz kelimelerle saklanmaz büyük sırlar 

Sırları da eksiltiyorum

Kelimeleri de insanlardan. 

Böylece yaşanılabilir kılıyorum cehennemlerimi

Çocukların ve kadınların 

Kırılmış gölgelerine

Güneş ışığı fayda etmez artık  

Umudun ve hayallerin yıkıcılığının

Daha güzel tarifini bilmiyorum 

Bahar geldi ama çiçek kurutmayalım

Eksilenlerle kuruyan yerdir yürek 

Ona nane yaprağı ve su veriyorum  

Sahi kaç gram eksilir iyilik 

"yanlışı düzeltircesine açmış" 

Bir çiçeğin üzerine beton dökerek