Gözümün ışığını çalan kelebek
Kaçmış korkunun kollarından kanatların
Karanlığın noktalarını çalan kelebek
Gelmek istiyorum sana, gelemiyorum
Sensedikçe sendeliyor ayaklarım
Yıllanmış elleri, vazgeçilmiş kolları,
Yılgın yüreği, sussuz kulakları,
Baştan başa tüm varlığını,
Aziz ruhunu ve düşkün bedenini
Geçmiş gölgelerinin tutsak ettiğini, beni.
Gölge gardiyanlı bir prangalı köleyi!
Yalnız sen, yalnız sen ey güzel kelebek
Bahara yalnız sen erdirirsin
Ey Azrail'den tek gün ömür çalan kelebek
Ya tut karanlık sarmaşıklığından uzattığım ruhumu
Ya da Azrail'e söyle:
Gücü yetiyorsa bu aşkı öldürsün...
23/04/21
Fotoğraf: wallhere.com
Orkun Özaşık
2021-04-30T15:58:12+03:00Yorumunuz için çok teşekkür ederim. 😊 Şiirlerimdeki yapı ve bağlantının zaman içerisinde daha da gelişeceğini umuyorum. Beğeninizi kazanmak beni çok mutlu etti...
Berat Korkmaz
2021-04-30T15:46:19+03:00"Sensedikçe sendeliyor ayaklarım" yazarına özgü güzel bir mısra idi. Şiirin bütününü ve seçilen sözcüklerin cümle oluşturmadaki kuvvetini beğendim. Yalnız son bölümü bağlayan orta kısmı şiirin kalanına göre daha az beğendim. Burada okuduğum en güzel şiirlerden biriydi. Kaleminize sağlık.
Orkun Özaşık
2021-04-30T14:51:53+03:00Beğenmenize sevindim. Çok teşekkür ederim...
Reyhan Polat
2021-04-30T11:59:36+03:00Güzel bir şiirdi, ben beğendim. Kaleminize sağlık.