Bir sonbahar akşamı gördüm seni
Saçlarını savururken bir türkü misâli
Tüm acılarımı unutturdu tek bir görüntün
Sanki hep o ânı bekliyormuş gözlerimin içi
Gülüyordun, ve dudaklarındaki tebessüm
Doldurabilirdi tüm gediklerimi
Belki bu kadar sevmeseydim seni
Ölmeyi ertelemezdim, sensiz bir ömrü geçirmeyi
Bir anda çevirdin güzel suretini bana
O an, işte o an benim gönlüm sarsıldı
Sadece tek bir dakikam kalsaydı şu dünyada
Sanırım yalnızca o ân'a harcanmalıydı
Konuşuyordun, fakat anlamıyordum seni
Çünkü huzur zerk ediyordu, anlamdan ziyade sesin
Hiç susma istedim, konuş sonsuza dek
Kendi ömrümden bile verirdim, hiç bitmesin diye nefesin
"Bitti" kelimesi çıktı dünyanın en güzel dudaklarından
Oysa hiçbir sevda bu kadar kolay bitmezdi
Arkanı dönüp gitmeye başladın duraksamadan
Sevgilim, gitmemen için seni ne çok sevdiğimi anlatsam
Kelimeler bu kadar çabuk kaybetmezdi kifayetini
