Kelimeleri eğip bükerek bir sonuca varmayı beklemek ne kadar doğru?
Doğru ya da değil, yürüyecek daha anlamlı bir yol bulamadıktan sonra bunu sorgulamanın bir anlamı yok. Hem bir sonuç olduğu ne malum? Belki de dünya dediğin sonsuz farklı aynanın bir araya gelmesidir. Belki gördüğün her yansıma senin, dünyanın sonsuz ekseninden birisindeki izdüşümündür. İnsan dediğimiz öyle bir küp gibi üç boyutta kendini gösterecek değil ya. En azından öyle umut ederek kendimizi bir kutuya sıkışmış olarak görmekten uzaklaşabiliyoruz. Varsayalım ki bu izdüşümlerimizi her yere iliştiren bu dünyanın çocuklarıyız. En büyük anlamı kendimizi bütün bu farklı eksenlerde görmeye çalışarak elde etmez miydik? Belki de yalnız bu şekilde kendimizi tanımaya yaklaşabilirdik. Okumak ve yazmak işte bunun için vardı belki de.