Gölgemde yas var
Kaderini bilmeyen şehirleri bir bir terk ettim
Bir bebeğe hayat diledim
Var oldum bir anın içinde
Bir anın sonsuzluğunda kendimi kaybettim
Durmuş saatlerin lafına inandım
Gitmenin ihtişamında bir zerreyim
Kemansız kapının önündeyim
Kuytuda ses var
Allahsız adamlar tuttu kolumdan
Nefretimi sesimin ardına sakladım
Birden yaralanırım hep bu adamların yüzünden
Yaralarımı alır gamsız bir söz söylerim
Toprağıma kan damlar sadece
Alnıma kara çalarlarsa eğer kemansız kapı
İçinden sayıkla adımı ve kapkara derdini
Üstüme kar yağarsa sen de öldür kendini
Nasıl olsa bu diyarda solmuş resimler kalır
Çekmecelerin en sevilmeyeninde
Şarkıda es var
İlk yeminlerin hükmü kalmamış
Ben de bunu bilmeden sandıktan çıkardım yarını
Düne birkaç parça kaygı
Kırılmış göğüs kafesi
Biraz da naftalin kaldı
Ya nerede dik başlar
Büyüsü geceleyin yola çıkmanın
Benim içimde değil
O kapının ardında değil
Kim cehennemini avcunda taşır?
