Bazen öylece saatlerce tavana bakıyorum
Gözümü kırpmadan öylece bakıyorum
Düşünüyorum ben, benden ve neden
Sonra gözyaşlarım akıyor gözümden
Dinlediğim müzik mi döküyor onları
Yoksa beni yaşatan gözden öte göz mü
Dudaklarımı sıkıyorum saatlerin sonunda
Hala cevap bulamıyorum düşündüklerime
Elimi atıyorum başımın üstüne
Neden ben neden benden
Öylece tavana bakıyorum
Simsiyah etraf sadece ay ışığı yanımda
Sonu hep aynı değiştiremiyorum artık...
Gözyaşlarım tükendi
Yarın farklı olur diye yatıyorum
Farklı gün aynı geceleri sayıyorum
Ne olabilir diyorum tavana bakarken
Sonra...
Yalnızlığım geliyor aklıma
Öylece bakıyorum tavana
Bakıp nasıl! Diyorum
Rüya göremiyorum artık
Herkes uyuduğu zaman kalkıyorum
Tuvalete gidiyorum
Aynanın karşısına geçip
Saatlerce aynada kendime bakıyorum
Gözyaşı yok artık, tükendi
Biraz zorlanıyorum artık
Yalnızlık ve düşüncelerim
Ele geçirmeye başladı beni
Yavaş yavaş öldürecek gibi
Düşüncelerim bu yönde
Bazen öylece saatlerce bakıyorum tavana
Yaptıklarım geliyor aklıma
Zaman ne boş diyorum
Yalnızlık boşluk gibi düşüncemde
Yer etti bende artık, yalnızlık
Sürekli hasta oluyormuş gibi
İlacı da yok çaresi de
İşte; öylece bakıyorum tavana
