Baharın yaza döndüğü günlerden kalan bir ürperti var içimde...
Solgun çiçeklerle süslediğim anılarım firarda...
Yolun sonunda bir silüet elbet bulacak beni..
Hem de hiç beklemediğim bir anda..
Cümlelerimi kırpıp suskunluklar ayırdım ben kendime..
Sen ise hep kendi kendine...
Ne bende ne sende..
Sorarım zaman zaman kendime..
Şimdi kimbilir nerelerde?
