Öyle çok takıldım ki kendime
Kelimelerimi yutup çıktım düze
Kendimler sıra sıra
Dağlardı, küskün ve habersiz
Dağlarlardı acıyı
Dumanlı varlıklardı hatta, düzenin duyusu
Duymadığım belli, bağıran kimse kim!
İstemiyorum bilmek, ben kendime geleceğim
Kendim kim, onu da bileceğim
Suyundan gidip hoşnut edeceğim
Kalmadı pek vakti, kanlandı gözleri -ondan
Gözlerim
Benim kendimle derdim, kendimle savaşım ve envaiçeşit deliliğim mevcut
Benim kendime çelme takışlarım meşhur
Yok edeceğim; ya kendimi, mutlak bu haleti...
