Deli misin? Kendi kendine neden konuşuyorsun? Ne dersiniz kendiyle konuşan, kendiyle konuşmalarını kağıtlara, hatta eskizlere döken sizler / bizler deli miyiz? İnsanın kendini duyması, duyduğunu karşılıksız bırakmayıp yine kendi cevaplandırması nasıl bir delilik olabilir? Hepsinin sonu soru işaretiyle bitiyor. Çünkü tüm bu söylemler şaşırtıcı geliyor, bir yere oturtamadığım için sahiden de öyle mi demeyle bitiriyorum. Bana göre asıl delilik, insanın kendisiyle konuşmaması. Ne hissettiğini, ne istediğini, ne söylemeye çalıştığını duymaması… Başkaya, diğere kulak kesilip içini, ben olanı ıskalaması.

Seni ve demek istediklerini senden başkası duyamaz. Kendinle konuşmadıkça, kendini susturdukça, görmezden geldikçe deli oluyorsun. Delilik seni sen yapan değil, sen olmaktan uzaklaştıran her şey.