Ne dardır şu ulu çınarın gövdesi
Biri var ağaç altında delirmiş kendisi
Kendini asmasa şu ağaç devrilir
Bunu gören çocuk delirir
Han ardında bir karakol, koş yetiş
Bu bir görev değil, adamın yaptığı iş
Kaleler arkasında, büyük büyük abiler
Kurumuş yapraklar, üflesen dökülecekler
Hani bunu başkasına desen alınmazda
Kendini üzme, değilsin kanımda
