Sevgili Kendim
Beni arada böyle buluşmalara çıkardığın, beni mutlu etmek için, depresyonumu azaltmaya yönelik çaban için teşekkür ederim. Her geçen gün senin sayende, bana destek olman ile birlikte daha iyiye gidiyorum, gideceğim. Depresyon zorlu bir süreçmiş bunu çok iyi anladım. Ancak her halinde benimleydin ve en büyük destekçim sendin canım kendim. Bu sürecin inişleri ve çıkışları var. Bazen kendimi çok kötü hissediyorum bazen de çok iyi…
Bunlar sürecin bir parçası tabi ki. Ancak canım kendim ve ben her şeyin farkında olduğumuz için hep bana iyi gelebilecek şeyleri yapıyoruz ve hala da yollarını arıyoruz. Bu süreçte öğrendiğim şeylerden biri de şükredecek çok şeyimiz olduğudur. Nefes almak, uyanmış olmak, yiyebiliyor, içebiliyor oluşumuz bile bir şükür sebebi. Başımıza gelen her olayda isyan etmek yerine nasıl pozitif ve anda kalmayı öğreniyor olmam da bu sürecin bana kattığı şeylerden biri tabi ki…
Bu sürecin başını hatırlıyorum da evden bile çıkamazken şimdi küçük küçük de olsa kendimle mini etkinliklere katılıyor ve dışarıda kahve içmeye bile gidebiliyor oluşum bu sürecin olumlu yönde ilerlediğini gösteriyor ve beni mutlu ediyor.
Bu yolda hep benimle olduğun için, beni desteklediğin için, beni mutlu etmek için çabalayan canım kendim.
İyi ki varsın.
Bu süreci birlikte aşacağız ve eski günlerimize döneceğiz.
Bunu sakın unutma olur mu?
Seni çok seviyorum.
