Sabır, zamanı işleyen bir tezgahtır,
Her ilmeğinde bir umut saklıdır.
Rüzgarın yönünü bilmeyen, kendi adımlarını izler,
Her adım, yolunu bilenin izidir.
Bir söz, yerinde ağırlıktır,
Söylenmeyen her kelime, yürekte bir sır olur.
Toprağa düşen tohum, baharı bekler,
Beklemek, büyümek için verilen en eski öğüttür.
Dostluk, bir nar tanesi gibidir,
Dışında sert, içinde tatlı, ama bir araya gelmek için sabır gerek.
Karanlık, ışığı tanımanın ilk dersidir,
Gözler ancak kaybolduğunda görmeyi öğrenir.
Bir damla yağmur, denize ulaşmayı bilir,
Bilir de sabretmeyi öğrenir bulutlardan.
Gözün gördüğü her manzara, gönülde yankı bulur,
Gönül ki manzarasını değiştirirse, dünya da değişir.
Eva
2024-09-23T23:31:48+03:00Bunun ayrımını yapmak zor ama haklısınız... ilginiz için teşekkürler 🙏 kaleminiz daim olsun.
Yaser Arslan
2024-09-23T23:23:53+03:00Hak edenler görsün sadece
Eva
2024-09-23T23:13:06+03:00Gerçek ruhun, onu kimlerin göremediğinde saklıdır. Çok iyi söz...
Belki de içsel güzellik içimizde kalmalı. Çünkü iyi niyetimizi fark ettiklerinde bunu kullanıyorlar. Belki de fark etmemeleri en iyisi olur.
Yaser Arslan
2024-09-23T23:04:01+03:00Gerçek ruhun, onu kimlerin göremediğinde saklıdır. Bazı insanlar senin içsel güzelliğini, iyi niyetini veya sevgini fark edemeyebilir, ancak bu onların eksikliğidir, senin değil. Senin değerin, başkalarının farkında olmamasına rağmen var olur ve bu değeri bilmek için başkalarının takdirine ihtiyaç duymazsın.
Eva
2024-09-23T22:58:25+03:00Bir dostumu yeni kaybettim, ya da belki o beni kaybetti. Sabırlarımın tümü bi araya gelmek için değil, bi gün daha acı bi şekilde kaybetmek içinmiş.
Yaser Arslan
2024-09-21T07:57:42+03:00Rica ederim 😊
Kırlangıç
2024-09-21T01:57:49+03:00Ne hoş, böyle bir şiir yazdığınız için teşekkür ederim.