kendimi gerçekten özgür ve korkak hissediyorum. verdiğim kararlar başkalarının hayatını etkiledi diye bu kararlara sadık kalmak zorundaymışım gibi hissediyorum. emir can iğrek “hatır için yaşamaktan fazlasını yapmalısın, yoksa gece yağınca kapkaranlık olacaksın” demiş. ama gerçekten de bu yol nereye gider bilmeden yürüyorum ve korkuyorum da. bu da korktuğum ve özgür olduğum biriyle bir anımın resmedilmiş hali. bu yazı da muhtemelen kimsenin anlamayacağı bir yazı. olsun <3