Dilimden çıkan sözler, kalbini teğet geçer.
Bir ritmdir; yüreğine ulaşamadan gider.
Artık beklemem, yolcu bu durakta inmez.
Kalbim koparılmış çiçeklere benzer.
Anıları vardır, bazı kelimelerin.
Hissedilir tâ ötelerden, iç çekişlerim.
Gözlerim hep yerdedir, bilinmesin hislerim.
Topraktan farksızdır benim bedenim.
"Çık kabuğundan!" diye haykırırken kâinat,
Sağırım ben, kifayetsiz kalan kelamlara.
Buzlu duvarlara sarıldı, son kez ellerim.
Kefende bedenim, umutsuz düşüncelerim.
