Kendimin aynasında bakarken gördüğüm sayısız yüz benim 

Karanlık yanım aydınlığa 

Mutsuz yanım umuda 

Sen yanım yalnızlığa dönük 


Paramparça her yer 

Sarpasarmış her şer

Görmez olmuş gözle görünenler

Gören bir bendim anladım 


Kendimin aynasında bakarken gördüğüm sayısız yüz benim

Gündüzleri geceye çeviren o şiirleri sevdim 

Aydınlığa baş vermiş o savaşçının umudunu bildim

İnatla istediğim şeyleri pençelerimden zor çektim 


İşte şimdi hayallerime kavuştuğum yerdeyim 

Kendimin aynasında bir kadın, bir çocuk, bir göçebe, bir âşık, bir yalnız, bir kalabalık, bir öğretmen, bir kütüphane dolu beyin

Bir görüldüğü gibi bir olmuyormuş 

Aynada gördüğüm bir benim bir de saydıklarım ve saymaya cesaret edemediklerim