Gitmedim de şehirden. Kuşlar da göçmedi. Zerdalilerde hala çiçek açıyor. Ay semada. Kedilerim hala camımı tıklatıyor. İncirler olgunlaşmak üzere. Caddede ki sokak lambası yanıyor. Kitaplarımın kokusu taze. Çocukların topu patlamamış. Lolipoplarım bitmemiş. Güzellerim nefes alıyor. Üşümüyor boncuk gözlüm. Tebessümler yerli yerinde. Çiçeğim benimle. Müziğimin sesi kulaklarımda. O halde nereden esiyor bu gurbet rüzgarı? Kim bu gelen yabancı? Ben kimden gittim ya da ? Kendimden sürüldüm. Biliyorum. Bu yabancı benim. Tanıdık gelmiyor. Sanki başka şehrin yolcusu. Sanki bi yolsuz. Sanki kapımı çalmışım. Sanki ben beni içeri almamışım. Sanki ben bana güvenememişim. Sanki ben bana sığınmışım. Sanki ben kendimden korkmuşum. Sanki ben kimsesizmişim. Sanki ben kendimin kimsesiymişim gibi...
