Kalbimden dökülür hüzünle umut ettiklerim
Bekleyiş hali sarıyor dört yanımı
Sanki tüm yaşananlar şu anki ben olmam içindi
Buna inanmak istiyordum
Geceleri sabah ettiğim günler ayları kovalarken...
Dengesi olmalıydı hayatın
Öteki türlüsü yorucu çok kırıcı
Kendimle başbaşayken
Daha zor, gitmek isterken kalabilmek
Kelimelerin zihnimde dans ettiği bir akşam
Uyurken benliğimi dinleyen kalbim
Sözcükleri işiten gözlerim
Çok fazla şey duyuyor
Bazen keşke duymasa diyorum bilmese keşke
Bilmek daha kötü bazen
İnce bir sızı veriyor ruha farkında olmak
Sıcacık yüreğim buza dönüyor
Engellemek mecburi fayda etmiyor bu çaba
