Keşke

Ellerimin uzattım dokunuyorum ve yanıyorum göźlerinin ateşinden.

Neden aşk yerine öfkeyle bu bakışların?

Nereyi kaçırdım yine söyle? Hangi sözünü çiğnedim ayaklar altına alıp?

Hangi inceliğini hiçe saydım?

Bana söz dedin. Yalan mı? Yine verdiğin sözleri unutacağımı öyle biliyorsun ki? Ne yazık ki beni iyi tanıyışının da altında iyilik yok. Şu kadar kötü olsaydım inan her şeyi yaptırabilirdim sana. Demans olmayı istediğim günler de yok değil ama yine de unutuyorum her şeyi. Hiç olmamışçasına. Bunu kullanman hoş değil. Kötü olmak bir seçim mi? Seçmedim bunu benim tercihlerimin içinde bu yok üzgünüm. Annem'e derdim hep "Hiç kötü insan tanımamışız. Hiç olmamış hayatımızda." Keşke olsaydı be anne! Keşke olsaydı...