Parçalanıyoruz birlikte
Adım adım intiharımıza yürüyoruz
Fark etmiyoruz
Sahici değil artık gülüşlerimiz
Bir rüzgar estiğinde aklımıza düşmüyoruz mesela
Yalnızlığımızla özleştiriyoruz sigaralarımızı
Sevgimizi dallara asıyoruz
Resimlerde buluyoruz mutluluğu
Kuma çizdiğimiz dileklerin üstünü dalgalarımız örtmüş
Geceleri konuşmamız bundan.
Sevişmek bir yangın sanki
Kaçmaya çalışıyoruz bir olmaktan
Sen ben olmaktan korkuyorsun
Ben sen olmaktan korkuyorum
Biz olmaktan korkuyoruz
Oysa biz yaşıyor hala fark etmiyoruz
Yaralarla, yaşlarla
Ve bize rağmen
Hala ayakta
Keşke olmasa.
