Vedâsız bir gidişe gömdüm gözyaşlarımı
Pencerenin buğusu gibiydi kalbimin feryâdı gözlerimde
Eski bir defter rengini bırakıyorsa artık anılarına,
Keşke düşüncelerim de bıraksa adını ardına.
Sokaklar boyu ağlamış biri nasıl gizlerse gözlerini
Keşke ben de gizleyebilseydim gözlerimdeki kederi.
Duyurabilseydim kapalı kapılar ardına yakarışlarımı,
Sanırım tırmalardım kulaklarını.
Dahası,
Saklasaydım birkaç anıyı belki güldüğüm
Saymasaydım kalbimde olmuş kaç düğüm
Ardımda 'neyse' diye bağırıp kaçmak istediğim yollar bıraksaydım
O yollar çıkmaz olmasaydı ki kalmasaydım betonlar karşısında.
Bir kediye yuva bulsaydım mesela, sokaklarda yaşlanmasaydı miyavlamaları
Ve karanlıklarda bıraktığım kirli yüzleri hissetmeseydi kalbim.
Köşelere sinmeseydi acının izleri.
Ve ruhumu çekmeseydim bir köşeye
Acı ruhumu kaplarken köşelerde...
Keşke...
Keşke ruhum sessizken çığlıkları yükselmeseydi kalbimin,
İçimde.
