Gözlerinin dipsiz karanlığında sürüklenirken

Çıkmam için bana el uzatmak zorundasın

Senin kayıtsızlığından değildir önümüzdeki görünmez duvar

Sana olan hislerimin tutsağısın 


Satırlarım benim gözümden bir perspektif sana

Buğulanıyor arada silmek lazım 

Korkuyorum ki seni de görecekler diye

Senle sev sevil istiyorum ama nafile 


Dilimle gönlüm küsmüş şimdi birbirine

Gururum benim en ağır yüküm 

Dik bi yokuş aşşağı yuvarlanasım gelse de 

Karmaşa ağır, dilim sivri canını acıtır  

Bu siyah gözleri mi şikayet ediyor bana kalbim


O siyah gözler değil miydi bana aşkla bakan

Bilmezki kimse güzel bakmadı öyle 

Sen misin şimdi benim içimdeki geçmişim

İnanmak güç bazen gözle görülene bile

İnkar etmek baldan tatlı sevene 

Umut besler seni bekleyen camımdaki kuşları bile 

Ben yetinemem yarım kalan hislerle