tanrım
beni üzüntüden kurtar
göğsümde bir bomba taşıyorum
patlamak üzere bir yürekle yaşıyorum
tanrım
beni kendimden kurtar
sana dua etmeyeli aklımı kaybettim
ederken de merhametimi
tanrım
beni suçtan kurtar
elime yüzüme bulaşan bu katran
zımparalasam da geçmiyor koparım atsam
tanrım
beni dünyadan kurtar
manevi boşluklar arasında çırpınıp duruyorum
öylece susuyorum duymuyorlar anladım
tanrım
beni şiirden kurtar
cümlelerim süslü olmasaydı acım sağırdı
köreldikçe ketum çocuk daha da bağırdı
tanrım
beni artık kurtar
lotus kalmak için çabaladım da başardım mı?
ne sana iyi bir kul
ne iyi bir evlat
ne iyi bir yazar
ne iyi bir insan
ne iyi bir sahip
ne iyi bir akraba
ne iyi bir çalışan
iyi bir
ne oldum ben?
