Keyifli ve hızlı atıyordu adımlarını .
Defnettiğine emin olduğu bir duygunun sevimlilik alametleri yüzüne düşmüştü. İstemsizce gülümsediği anlarda kendini yakalayıp ciddileşmeye çalışırken ifadesi sırıtkan bir ergen gibi alaylı bir hal alıyordu.
Siyah yakalı kısa kollu tişörtünü kotunun üzerine salmış uyumladığı siyah spor ayakkabılarıyla uzun bacaklarının açtığı mesafeyi hızlı adımlarla yakalamaya çalışıyor gibiydi...
Enerji doluydu ve bu duruma yabancı hissediyordu. Bu yabancılık; hiç tanışmadığı bir bilinmezlik hali değildi.
Aksine bu enerjiyi iyi tanırdı. Ama gerçek olamazdı. Bu kesinlikle sahte bir tesirdi. Geçiydi. Birazdan kendini haklı çıkaracak delilleri toplayacak ve en iyi senaryoda yaşadığına bir kez daha emin olacaktı. Biliyordu. Bu yemek yaşamsal huzuru için yapması gereken bir araştırma projesinden fazlası olamazdı.
O yüzden içi rahat yanaklarını kasmaktan vazgeçip saldığı gülümsemesiyle baktı telefonuna.
- nerde buluşuyoruz?
