kılıç kında değildi
yüreğimde tuz basılmış yara gibi
sızım sızımdı..
mor dağlarım vardı düşe katardı beni
bende düşe, ülkemi..
yitik ülkemi..
saatler sona yakın, güneş sanki uykuda.
gün batımı acımasızca, yürüyor kan kızıllığında tenime.
yüzüm iyice soldu bu aralar yine halden vakitsizce.
ey ruhuma öfke getiren gelgit,
dur!!
mermiler bile
yorgun şimdi..
ben öyle kendine kederli..
hadi gel de söyle şimdi dilsiz acılara
kılıç nasıl kında değili..
