Ben kimim?

Ne onların istediği gibi bir insan olabildim ne de istediğim gibi bir insan. Olmuyormuş anladığım kadarıyla. Ne sen ne başkası belirleyemiyor kim olacağını. Hayatın, doğru zannedip yanlış yaptıkların, gördüklerin, hissettiklerin...

Bile bile yaptığımız yanlışları saymıyorum bile.

Bunlar seni sen yapıyor. Sonra o senden gitmek ve olmak istediğin sen olmak zorlaşıyor, başkalarının istediği sen olmayı geçtim. Olmak istediğin insan için çabalamaktan hayatı kaçırıyorsun hatta belki de.

Sonra arada bir bırakıyorsun her şeyi. Soluklanayım diyorsun.

Ne hayatın sana sunduğu sen kalmış ne senin istediğin sen olmuşsun ne de başkalarının istediği sen. Koskoca bir hiç kalmış sanki senden. İşte bu vazgeçiriyor seni her şeyden. Daha sonrası mı, daha kötü. Oradan oraya savrulup duruyorsun. Nerede ve kim olduğunu bilemeyip yine vazgeçiyorsun...