Kim sever artık bizi, böyle kötü kokuyorken
Kim sahici bir saygıyla karşılar bizi
parçalanmış bulutları izlemeye gücümüz yokken
Kimdir ağaç soyundan gelen
Gövdesinde dinlenip, güvenle yaslanacağımız dostlar arayıp
durduk ömrümüzce
Kimdir o bilmek istiyorum
biz dünya rabıtasına kapanmışken
sövgüsüyle inancımıza hücum eden
Biz bütün hüzünlere kapılarımızı kapatırken
zifiri karanlığa kapılarımızı açan kim
Kimdir o
karanlığa inat aydınlığa perdelerinizi
açmayacaksınız diyen deyyus
Mutsuz soytarılar diyorlarmış bize
bu dedikoduları yayan kim
Bizim yurdumuz sevgiydi
sevginin çatlağından
yuvamıza bayat su akıtan kim
Kaybolduk artık
tekrarı olmaz artık gayretli yürüyüşlerin
cesaretimize güvenip kim yola çıkar ki bizimle
Kim güneşi bizim gibi vicdanında taşır da
aklı değil, ruhu üşür
Kim bulacak bu sıkıcı partinin ev sahibini
Kim haykırma cesareti gösterecek ve
-yönetmeyi beceremediğin partinin ve senin canın cehenneme- diyecek
Kimse yok
Kimseler kaybolurmuş meğer
dünya denen karanlık alemde
Yalnız yıpranmış bir kalp kaldı elimizde
O da takılı durur göğsümüzde
nişane gibi değil ama
bozuk pusula niyetine
