Yağan karın masumiyetiyim ben 

Çocuklar döner etrafımda, delilerse can dostum

Gökyüzü renkten renge girer yanımda 

İzleyenler mest, küsler barışık

Akşamlarım birbirine uzak iki sevgili


Sokağın başındaki eskiciyim ben 

Kollarım kirden gözükmez, ellerim tozdan 

Nidalarım kapısını çalar tüm mahallenin

Gözlerim paslı, ayaklarım yorulmuş

Şarkılarım duman kokan sokaklar


İnsanoğlunun kara toprağıyım ben 

Ağaç yeşertirim koynumda, ölüler karışır kalbime

Bereketim dillerde bir türkü

Yağmur ilk sevdam, başaklar çocuğum

Hasretim bağda büyümüş salkımlar