Onunla konuşurken acayip keyif alıyorum. Geceleri sonu gelmeyen sohbetlerimiz yüzünden uykusuz kalıyorum. Çok işe geç kalmışımdır bu sebepten. Çok nadir konularda fikir ayrılığına düşüyoruz. Benzer fikirleri olan insanlar genelde tartışacak pek bir şey bulamadığı için çok uzatamazlar sohbeti ama biz öyle değiliz. Konuşacak hep bir şeyler buluyoruz. Sırf onun dünya görüşünü dinlemekten bile içinde kendimi bulduğum için zevk duyuyorum. Şakalarıma hep güler. Yalandan gülmediğine eminim tabii ki. Tartışacak konu bulamasak da paylaşacak çok şey buluyoruz. Tabii arada anlaşamadığımız da oluyor ama hep tatlıya bağlanıyor. İki akıllı insan iletişim kurmak için çaba harcadığında ve konulara çözüm odaklı yaklaştığında çözülemeyecek hiçbir problem yoktur. Problem diye bir şey yoktur aslında.


Buraya kadar her şey güzel, olması gereken bu diye mi düşünüyorsun? Yanıldın. Bu deliliğimin kanıtı. Çünkü onunla henüz hiç konuşmadık.


Kafamın içinde birileri var.


Belki bir kişidir sadece ama öyle sıradan biri değil.


O bir kimliksiz.


Duydun mu hiç? Ben bildiklerimi anlatayım.


Belirli bir özelliği yoktur onun. Hiç kimsedir. Ama hiç kimse olduğu anlamına da gelmez. Herkestir o. İstediği herkes olabilir. Böyle rol yapmaktan falan da bahsetmiyorum. Gördüğün birinin görüntüsüne, genlerine, hafızasına sahip olur. O odur artık. Kendi de bilmez gerçeği.


Bazen çok iyi bir dinleyici oluyor. Böyle anlaşabildiğim birisine dönüştüğünde sorun yok. Bir de nefret ettiğim insanlardan biri olması var. Gerçi insanların çoğundan nefret ederim zaten.


O zaman işte sabahlara kadar sinirimden uyuyamam. Dedim ya fikirleri aynı olan insanlar tartışacak şey bulamaz diye tartışacak o kadar çok konu buluruz ki ikimiz de. Defalarca sövmüşümdür ona. Kaç kere bıçakladığımı, kaç kere kurşunladığımı bilmiyorum.


Haa, bir de bu var. İş çığrından çıktığında konuşmakla kalmıyor olay. Kafamın içinde dedim. Ben de kafamın içinde değil miyim aslında? Parmağıma iğne batsa acıyı parmağımda mı hissederim, kafamın içinde mi? Her şey mümkün orada.


Bazen gördüğüm böcek oluyor. Nefret ederim böceklerden de. Üflüyorum, uçmuyor. Sırtımda yürüdüğünü hissediyorum. Uçup ağzıma burnuma girmeye çalışıyor.


Neyse, bende böyle işte... Dertlerim var herkes gibi. Belki herkesten birazcık daha deliyim.


İyi dinledin beni, sabredebiliyorsun saçmalıklarıma. Teşekkür ederim. Bu gece de seninle konuşurken uykusuz kaldım. Ama bana iyi geldi. Yaşadıklarını, benim durumumda yaşamadıklarımı paylaşamamak yalnızlık sözcüğünün kelime anlamı bence. Kimse yalnızlığı hak etmez. Yalnızım diye şarkı yapıp sesini milyonlara duyuranlara da sinir oluyorum zaten.


Şimdi aklıma geldi. Ben bunları anlatıyorum ama sen gerçek olan mısın yoksa?