Uyuşuyor ayak uçlarım

Şimdi ne oluyor bana

Ben çok mu geç kaldım

Kendimi avutmaktan

Hangi köyün habercisi oldu bu gözyaşlarım,

Hangi gecelerde kaldı onca uykusuz gözler

Bak işte,

Şu boyası dökülmüş pencerede mi

Üşümüşümdür diye yakılan soba bu mu

Şimdi ben kaç insanı yok saydım

Hangi elleri söktüm kalbimden

Ben çok mu geç kaldım

Sefalet içinde yüzen benliğim

Gururuna yediremedi

Onca doğrunun yükünü kaldırmayı

Yakıştıramadı kendine haklının yanından olmayı

Ben çok mu geç kaldım

Dönmek için,

Af dilemek için,

Şimdi çıksam dışarı

Kaç kişi tanır ki beni...