Kimseye ait değilsin.
Hayallerini, özgürlüğünü, hayatının çizgisini kimsenin iki dudağı arasına bırakma. Kalp yanılırmış güvendiği kalbe, teslim edermiş kendini, özgürlüğünü.
Akıl “Dur!” dermiş zaman zaman ama neye yarar, duygusallığı ön planda olan hassas kalpler hep kaybedermiş bu ikilemi...
Her fırsatta haklı haksız terbiye edilirmiş; küstahça, hadsizce, saygısını yitirirmiş zamanla.
Eğer özgürlük istediğimiz yerde istediğimiz insanla istediğimizi yapıyor olmaksa sadece büyük yanılgı...
Özgürlük; düşüncelerin dilden dilediğince akıp gitmesi,
Özgürlük; rutinlerin baltalanmadan akışında kalması,
Özgürlük; kalıpsız, cesur, ruhunun doyasıya rüzgara karşı koşması,
Özgürlük; sevgiyi, saygıyı yitirmemek ya da buna maruz bırakılmamak ve daha nicesi...
Özgürlük; görmezden gelinmeden, küçümsenmeden dört duvar arasında, kendini yiyip bitirmeden huzur içinde yaşamak ama
Anlayana...
