Kan kusacak gibiyim her an
Kızılcık şerbeti falan da içmedim
Akıbeti belli olan şanslara belirsiz girdim
Şanssızlık işte...
Kafamı kaldırıp karanlığa da baksam
düşüp, sokak lambasının aydınlattığı
kaldırım taşlarına da sarılsam
dört duvar arazi zihnim imgelerimde
Kan kusacak gibiyim her an
Kızılcık şerbeti falan da içmedim
Ellerim dizlerimde
Sanki kini bütün bir ruhu tamamlamakta düşüncelerim
Sağda solda bir şey aramakta delirmiş gibi gözlerim
Ne olduğunu kim bilebilir ki?
Demirden bir göğüs kafesim
Sanki bir mit gibi erimemek için direnmekte
Ne dışarı çıkılır, ne de içeri girilir
Kan kusacak gibiyim her an
Kızılcık şerbeti falan da içmedim
Yapanı edeni belli bir suçun iyi halinin yatarından
Kan kusacak gibiyim dostlar
Bir kupa daha şerbet verin
