Yağmur çiselemeye başlayınca önünü görebilmek için silecekleri çalıştırdı. Damlalarla birlikte ön camda dünkü yağmurun izleri, yani toz taneleri de akıp gitti. Tozun, kirin gidişini izledi. Nereye gitmişti? Bunca kirin yolculuğu nerede bitiyordu? Kir neydi? Bir şeyin olmaması gereken yerde bulunması diye cevapladı kendi sorusunu. Sonra bir söz geldi aklına: büyüdük ve kirlendi dünya... Oysa kendinden öncede vardı dünya, sonrada olacaktı. Anladı, olmaması gereken yerde var olmaya çalışan kendisiydi, o bu dünyada bir toz tanesiydi.