Rüzgarın fısıltısı
zihnimi işgal ettiği gün,
Güneş bu diyarda batmıştı
Karanlık çöktü
Yüksek dağların
Uğultulu tepelerine
Ay doğdu
Yıldızların ışığını
Doldurdum kadehlere
Gökyüzündeki yıldızlar
Adeta ruhumu saran
Bir zincirdi
Bu zincirdir beni verimsiz kılan
Bu verimsizliktir
Babile kapı aralıyan
Babilin sesizliğine gömüldüm
Katran geceyi aydınlatan ışık
Yüreğimi aydınlattı
Ne yazık ki
Aklım Şubat soğuğunda idi
Bir ürperti sardı
Şu aciz bedeni
Gecenin vaveylasına ortak oldum
Adını fısıldadım bulutlara
Kırlangıçlara,
Nehirlere,
Ağaçlara,
Toprağa,
Zamana,
Ve her şeyden önemlisi
Kulağına,
Göğün kızı
Bereketli ovalar
Tekrardan yeşerdi
Nisan yağmurlarıyla
Yıldızları toka yapan kadın
Tekrardan çiçek açtı
Bahçemizdeki kiraz ağacı
Öfkeye,
Mutsuzluğa,
Umutsuzluğa,
Kapılma.
Müsterih ol!
Bir Bahar sabahında
Uyanmak dileğiyle
Kiraz çiçeğim...
