kırık dizeler, kırık ömürlerin alın yazısıdır
geçmişin içinde kalanların dizeleridir onlar
bir çırpıda anlaşılmayan
öyle ki anlaşılmamaya yüz tutmuş
altı çizili kitaplarla yıllar sonra yüzleşilmesidir.
okuyup okuyup geçmişi yad etmektir
Sessiz sessizce çizilmiştir o dizeler
o dizeler ki kırık zamanların iltihabıdır
kabuk bağlamaya yüz tutmuş hislerin silüeti
iyileştiğini sandığın zamanlar belki de
öyle solgun çiçekler misali
sararmış yaprakların gizeminde
ellerinden kayıp gitmiş mazin
öylece kalbinde bir sürgün
çelimsiz bir çocuğun düşlerinde
asılı kaldığın zincirlerinde
uçurumların düşüşlerinde
saklandığın kördüğümde
yaşattığın bir ruhun ötesinde
elem gemilerindesin
rengi olmayan suyun mucizevi sesi
sanki yokluğun içindeki varlığın hüviyeti şimdilerde yaktım sözcüklerimi
yaktım ki nefes alsın acının derinlerinde
yaktım ki gözyaşlarım aksın
yüreğine sakladım şimdi tüm kederlerimi
öylece ölümü tattım loş karanlık vadilerde
sesimin yankısı
sözcüklerimin nefesi
cümlelerimi bitirsin diye
sedalar çığlıkları resmetti o vadilerde
vadilerin gizeminde
kırık duvarlardan
kırık dizeler haykırdı
sesin nefesim,
sesin kaskatı gövdemin arşında
duyuyor musun?
Yankılandı seslerin
Seslerin gövdemin insanları,
Gövdemin insanları seslerin
Seda YEŞİLYURT
18 Ağustos 2020
