Kırılmadan olmuyor,olmalı da. Kendimizi ancak kendimiz onarabiliriz. Sevdiklerimizin desteği tabii ki önemli ama önce kendi gücümüze inanmak gerek. Zamanla şu oluyor eskisi kadar narin olmuyorsunuz. Bazen çocuklarıma bakıyorum onların bu yaştaki mantığına ben kırkıma doğru erdim,geç kalma diye bir şey yok. Kırılmadan olmuyor ama onlarsız da ben olmazdım. En güzeli amaannn baaaneee diyip, kırıkları toplayıp, eskiyi geriye atıp ilerlemek. Değerlilerimizle... direne direne mücadeleye devam kazanacağız:))

artık birleştirecek bir parça kalmayıncaya dek defalarca kırılırsak tekrar nasıl toparlanabiliriz diye düşünmeden edemiyorum. bir kavanozda saklanılmayı hak etmiş miyimdir acaba? kırıklarıma pozitif yönden bakma çabam buraya kadardı. dilerim ki kırıklarımız hep tamir edilebilir şekilde olur. hatta umarım ki hiç kırılmayız. emeğinize sağlık 🙏

Yaralarımı, yara izlerimi seviyorum. 🪔
Tamîr ettiğimiz yerlerden tamîr ediliriz belki, bir gün...
Emeğinize sağlık! 🧡🦋