Gecenin kıyısında, zamanın gölgesinde, sesinde sessizliğin, boğulurken hislerim...

Dolanıp duruyor cismin, dilimin susuşunda. Suretinden kalıntılar bulundu, hatırımda.

Yine ucu bucağı olan cümleler işgal eder kalemim, müsvedde satırları.


Özledin işte!

Sevmişsin, inkâr ettiklerini.

Göğe dikende gözlerini, kulaklarına çalındı kırlangıç türküleri..


Şimdi, geçti iş işten.

Mesafe bile koymadın, cidden.

Hiddetinin hengamesinde örüldü kalbine, setlerin! Çakıldın yere!

Tutmadı hesabın, sert zemin!


Belkisi yok, keşkesi kabul edilemez.

Kendimin faili, yine kendimdirim!

Maktul, taburcu edilemez.

Cümlelerim, hükümlüdürler.

Zayi, değildirler.


Düşünülsün gereği!