seni kırlar çağırmaz 

hele biraz ikindi alayım yanıma

kırlardan ah kırlardan ölmeden geçilmez

şiirlerimden taşları ayırmakla geçiyor günüm

bir ebabil değilim 

kendi dişime göre bir düşmanım yok

içinde bulunduğum çağdan gayrı

yazmanın şartı susmakla başlıyor başlamasına da

susmakla bitmiyor 

nazar eylemesi yetmiyor kalemin kağıda 

mektuplar yazılmıyor

mühürler vurulmuyor bu çağda pula

sarılmıyor bükülmüyor katlanmıyor ikindiler

taşınmıyor sığmıyor koynuma ikindiler

kırlardan ah kırlardan ölmeden geçilmez