Kirpi
Yürüyordum masumca
Yoktu içimde kötülük zerresi
Can çekişiyordu yerde kirpi
Zavallı, sağa sola kıvranarak
Ötüyordu bir kuş gibi
Ayağımda kırmızıya bulanmış dikenler
Bir diken, altından girerek
Üstünden çıkmıştı ayağımın
Ayapım kirpiden daha büyük
Öyleyse ben daha zavallıyım
Hem önümde bir kedi belirmişti
Ona basmamıştım kaçmıştı hemen
Kirpi ise ezilmeyi bekledi
Belki de ölmek istedi
Yaşamak istiyordu, kaçtı kedi
Cik cikler kesildi
Pis kokan bir heykele dönüştü kirpi
Ayağımsa pis kokan bir kirpi gibiydi
Dikenli
Ödeşmiştik. Bir adım ilerisi için
Bir kirpi feda etmiştim ve de ayağımı
Sonraki adımı hak etmiştim
