Havalar soğuyor insanlık gibi; sobalar kuruluyor, ağaçlar kesiliyor kış gelince.
Kesilen ağaçtan bir ev ısınırken belki de bir ev yakılıyor.
Soğuk yağmurlar camlardan süzülürken bacalardan dumanlar tütüyor,
Gökyüzüne yükselen dumanlar yüklü hayaller dolu.
Şeker Portakalı'ndaki gibi tam çiçekler açacakken dolu yağıyor.
Kim bilir o kelebekler hangi çiçeklerde ya da hangi kaldırımda hangi gazetenin altında.
Çamurlar sıçramış kış ortasında, sokakta kalan herkesin üstünde çatı var sanıyorum.
Ne zaman yüzümüzü yıkayacağız, ne zaman göreceğiz kaldırımlarda gazetelerin altındaki çiçekleri, o evsiz çocukları.
