Döksem gönüldeki hârı dile,

Şem kıskanır,

Böyle yanmadı pervane bile .


Kül olmuş ruhumu sersem yârin önüne ,

Yaprak kıskanır ,

Rüzgar bile böyle savurmadı onu yele .


Sus ey gönlüm,

Aşikâr etme zârımı ele.

O kıskanır,

Düşürme adını dile.